1936 - 2011 TOTE & ΣΗΜΕΡΑ

Επιστροφή στο 1936


Του Δημήτρη Καζάκη*

Ημέρες του 1936 θυμίζει η Βουλή αυτή την εποχή. Όπως ακριβώς τον Απρίλιο του 1936 αναδείχθηκε ως «υπερκομματική» η κυβέρνηση Μεταξά καθ' υπόδειξη της μεγάλης φίλης και συμμάχου Βρετανίας, αλλά και του τοποτηρητή της βασιλιά Γεωργίου Β', έτσι αναδεικνύεται και η κυβέρνηση Παπαδήμου. Υπό το κράτος των εντολών και των απειλών των φίλων, συμμάχων και εταίρων της Ελλάδας, συντελείται ένα ανοιχτό πραξικόπημα με την ίδια δικαιολογία: την αντιμετώπιση βαθύτατης εθνικής κρίσεως.

Το 1936 χρειάστηκαν λιγότερο από πέντε μήνες για να βγει ο δήθεν «μεταβατικός» και «υπερκομματικός» πρωθυπουργός Μεταξάς και να εξαγγείλει την πλήρη κατάλυση του κοινοβουλευτισμού. Την εποχή εκείνη ο Μεταξάς δικαιολόγησε την κατευθυνόμενη έξωθεν και άνωθεν πράξη του ως εξής:«Η κυβέρνησίς μου, η τελείως ακομμάτιστος, κληθείσα εις την αρχήν τον Απρίλιον του έτους τούτου και διαγνώσασα ευθύς εξ αρχής τους κινδύνους τους οποίους διέτρεχεν η ελληνική κοινωνία και ευθύς εξ αρχής αποφασισμένη να λαβή άπαντα τα μέτρα τα οποία εξήγγειλε δια των προγραμματικών αυτής δηλώσεων, τα αποσκοπούντα εις την ηθικήν και υλικήν βελτίωσιν απάσης της κοινωνίας και ιδιαιτέρως των αγροτών, των εργατών και των πενεστέρων εν γένει τάξεων, εις μάτην ήλπισεν ότι θα είχεν έκθυμον και ειλικρινή την υποστήριξιν των πολιτικών κομμάτων εις τον υπέρ της ελληνικής κοινωνίας αγώνα της, μολονότι και εις υποχωρήσεις και συγκαταβάσεις προέβη προς τα αντιμαχόμενα ταύτα κόμματα, τα οποίας υπό αλλάς περιστάσεις δεν θα έκαμνε».

«Δεν είμαι παρά ένας τραπεζίτης που κάνει το έργο του Θεού»

Γράφει: ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ.

Αυτές τις μέρες έχουν την τιμητική τους η «Τριμερής», η Μπίλντερμπεργκ και όλα εκείνα τα κλειστά «κλαμπ» των Ροκφέλερ, των Ρόντσιλντ και των ανά τη Γη κεφαλαιοκρατών.

«Κλαμπ» στα οποία συμμετέχουν κι απ' τα οποία ξεπηδούν διάφοροι «σωτήρες» χωρών, οι οποίοι αναλαμβάνουν κυβερνητικούς, πολιτικούς, επικοινωνιακούς θώκους, για να κάνουν τη δουλειά των «αφεντικών».

Μια δουλειά που κάποιες φορές φαίνεται να βρίσκονται σε αδυναμία να φέρουν σε πέρας οι κλασικοί εκπρόσωποι του πολιτικού προσωπικού της άρχουσας τάξης. Και τότε αναλαμβάνουν οι «τεχνοκράτες»...

«Μα δεν υπάρχει τίποτα το πρωτότυπο ή το μεμπτόν σε όλα αυτά», απαντούν οι «παπαγάλοι» των κυβερνητών του κόσμου.

Με λένε εξέγερση

Με λένε εξέγερση.



Η ηλικία μου απροσδιόριστη. Πρέπει να γεννήθηκα τότε που φύτρωσε το παράπονο στο στήθος του σκλάβου και η αδικία έγινε το καθημερινό ψωμί στα τραπέζια του κόσμου. Το σώμα μου τράφηκε με ποτάμια αίματος, με αλυσίδες, με θυσίες με ανισότητες.

Με λένε εξέγερση.

Απόκτησα χίλια πρόσωπα, πότε γροθιά, πότε κραυγή, πότε παράπονο, πότε οδόφραγμα, πότε ντουφέκι, πότε πλακάτ και πύρινος λόγος, μα πάντα παρούσα και καλπάζουσα στα σταυροδρόμια της ιστορίας.

Με λένε εξέγερση.

Έγινα τραγούδι στα χείλη των κυνηγημένων, σημαία στους ιστούς των καταπιεσμένων, συνείδηση των θυμάτων και υποσυνείδητο των θυτών. Έθνος μου όλα τα έθνη της γης και χώμα μου το σώμα των μυριάδων σκοτωμένων στο όνομά μου.

Με λένε εξέγερση.

Αφουγκράστηκα τους μύχιους πόθους της ανθρώπινης δυστυχίας και έγινα αποκούμπι, λυτρωτής και φωτοδότης σε καθημερινούς Γολγοθάδες που γίνονταν Αναστάσεις και Λυτρώσεις. Έγινα αμέτρητες φορές το καθαρτήριο της ανθρώπινης συνείδησης, η νέα αυγή σ’ έναν κόσμο σκοτεινό και απάνθρωπο.

Γύρισα όλα τα μέρη του κόσμου. Άλλοτε στη Ναζαρέτ, άλλοτε στην Αγία Πετρούπολη κι άλλοτε στην Τιεν Αν Μεν. Έγινα έφοδος στα χειμερινά ανάκτορα, κατάληψη στο κάστρο της Βαστίλης. Μάης παριζιάνικος, άνοιξη της Πράγας, ροβόλημα στους δρόμους της Αβάνας. Πότε σπαθί στα χέρια του Σπάρτακου, πότε βόλι στο καριοφίλι του Καραΐσκάκη, πότε λόγος θεϊκός στης Ιερουσαλήμ τα τείχη, πότε αντάριασμα στου Βιετνάμ τους ορυζώνες, πότε σφεντόνα παιδική στης Παλαιστίνης την Ιντιφάντα και πότε ανοιγμένο κεφάλι στου Σιάτλ το μετερίζι.

Με λένε εξέγερση

Αδίκησα και αδικήθηκα, εμπιστεύτηκα και απογοητεύτηκα, ξεκίνησα μα δεν τερμάτισα, κοιλοπόνεσα μα δεν γέννησα, γονάτισα μα σηκώθηκα, γιατί ταυτίστηκα με τους ανθρώπους, γιατί είμαι δικό τους έργο.

Κι ήμουνα πάντα κοντά σας, έγινα σύντροφός και ιδρώτας στην πονεμένη πορεία σας στο χρόνο. Ήμουνα πύρινα λόγια Βελεστινλήδων στα Βαλκάνια, τα ματωμένα στάρια στα Κιλελέρ, τα νεκρά κορμιά των καπνεργατών στη Σαλονίκη του ’36. Κι έπειτα έγινα ΟΧΙ βροντερό στα χείλη τους και αντάρτικο τραγούδι στα θρυλικά βουνά τους. Αργότερα πυρπόλησα τις καρδιές τους στη Λευκωσία και την Κερύνεια, κι έγινα αγώνας ανένδοτος και βήμα γοργό στα πόδια του Λαμπράκη και 1-1-4 στις διαδηλώσεις της ψυχής τους.

Με λένε εξέγερση.

Με φυγάδευσαν στη σιωπή και στο βόλεμα τα σκοτεινά χρόνια των αμερικανόδουλων πρακτόρων. Χώθηκα και πλαδάρεψα εφτά χρόνια μαζί με τους Έλληνες στις πολυθρόνες της ντροπής και της υποταγής. Μου ρούφηξε το αίμα η αντιπαροχή, το θαλασσοδάνειο, ο άγνωστος πόλεμος της τηλεόρασης και η αποβλάκωση των γηπέδων. Έκανα πως δεν άκουγα τις κραυγές αυτών των λίγων που σάπιζαν στις Γυάρους και τις Μακρονήσους…

Και ξανάνιωσα στις φλογισμένες ψυχές των φοιτητών. Ξανάδα τον ήλιο στην ταράτσα της Νομικής, ξαναγεννήθηκα στα αμφιθέατρα και στους δρόμους του Πολυτεχνείου το ’73.

Με λένε εξέγερση,    με λένε “Εδώ πολυτεχνείο – εδώ πολυτεχνείο, σας μιλά ο ραδιοφωνικός σταθμός των ελεύθερων αγωνιζόμενων φοιτητών, των ελεύθερων αγωνιζόμενων Ελλήνων”.

Τρεις μέρες γιόρτασα την άνοιξη μου και ήταν Νοέμβρης.

Έκλεισα τις τηλεοράσεις, έκλεισα τα ραδιόφωνα, άνοιξα τις πόρτες, βγήκα στους δρόμους. Έγινα πλακάτ, φέιγ βολάν, γραμμένο σύνθημα με μαρκαδόρο στους τοίχους της ιστορίας.

“Κάτω η χούντα”, “Έξω οι Αμερικάνοι”, “Θάνατος στον φασισμό”. Έγινα “Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία”.

Δεν μ’ έλιωσε η ερπύστρια του τανκ. Δεν μ’ έσβησε η σιωπή των κρατητηρίων. Κάθε σπίτι έγινε κι ένα μου κρησφύγετο, κάθε ψυχή κι ένα μου εικονοστάσι.

Με λένε εξέγερση.

Έσφιξα τα δόντια και χαμογέλασα στην μεταπολίτευση και πριν προλάβω να ξαποστάσω είδα φίλους χθεσινούς να με εξαργυρώνουν, πολιτικάντηδες να μου κάνουν στριπτίζ στα μπαλκόνια, χθεσινούς εραστές να μ’ απατάν στην αγκαλιά της εξουσίας. Έγινα εμπόρευμα και φανφάρες, κόκκινα παχιά χαλιά επισήμων, λόγοι δεκάρικοι σε καλοταϊσμένα στόματα ψευδεπίγραφων αγωνιστών. Ασέλγησαν στο κορμί μου, με έκαναν γιορτή καθεστωτική και με αποστέωσαν αυτοί που στην ουσία ποτέ δεν μύρισαν το άρωμά μου.

Λένε πως τώρα πια δεν έχω χώρο ζωτικό στα όνειρά σας.

Τώρα η ζωή σας έγινε εικονική πραγματικότητα, φαστ φουντ, κινητή ψευδαιμονία, τζόγος χρηματιστηριακός και πασαρέλα μιας ομορφιάς επίπλαστης, ντυμένης με τα σινιέ ρούχα της μοναξιάς σας.

Κι όμως εγώ είμαι πάντα εδώ, κρυμμένη σε κάποια σκοτεινή γωνιά σας. Όταν θα τελειώσετε με τα “limit up” σας, όταν θα σας λιώσει το ελαστικό ωράριό σας, όταν θα σας πνίξει πια η μπόχα των απόβλητων του τεχνικού πολιτισμού σας, όταν χτυπήσει και τη δικιά σας πόρτα ο ρατσισμός και ο αποκλεισμός για τον οποίο τώρα αδιαφορείτε, όταν θα γίνεται και σεις θύματα τούτης της παγκοσμιοποίησης που τώρα θεοποιείτε, όταν συνειδητοποιήσετε ότι είστε τα αναλώσιμα υλικά στην κρεατομηχανή των πολυεθνικών, τότε θα με θυμηθείτε.

Γιατί με λένε εξέγερση και είμαι η συνείδησή σας.

Γιατί πάντα θα σας φλογίζω τις ψυχές με τα λόγια του Τσε:

“Μας φαίνονταν μεγάλοι γιατί ήμασταν γονατιστοί…....

Ας εγερθούμε”.

«Εφεραν το λύκο να φυλάξει τα πρόβατα»!

«Εφεραν το λύκο να φυλάξει τα πρόβατα»!

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Συνεχίζουμε να παραμένουμε με την εντύπωση ότι ο κ. Παπαδήμος είναι τραπεζίτης.

Συνεχίζουμε, δε, να θυμόμαστε ότι από τις ΗΠΑ μέχρι την Ιρλανδία, κι από τη Βρετανία μέχρι την Ελλάδα, οι λαοί υφίστανται τα μνημόνια, τη λιτότητα και την κάθε λογής αγριότητα, διότι πρέπει – λέει – να σωθούν οι τραπεζίτες και οι τράπεζες που κατέρρευσαν (όπως π.χ. η «Λίμαν Μπράδερς») ή απειλούνται με κατάρρευση.

Προκήρυξη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για την εξέγερση του Πολυτεχνείου

Πολιτική Εκδήλωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, Τετάρτη 16 Νοέμβρη, 6.30 μ.μ., αμφιθ. ΜΑΧ, Πολυτεχνείο

Προσυγκέντρωση ΑΝΤΑΡΣΥΑ, 17 Νοέμβρη, ώρα 2.00, Πλ. Κλαυθμώνος

ΕΡΓΑΤΙΚΟΣ ΛΑΙΚΟΣ ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΑΤΡΑΠΕΙ:
- Η ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΜΑΥΡΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ
- Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΣΦΑΓΕΙΟ ΕΕ-ΔΝΤ

Εργαζόμενες/οι, νέοι κα νέες

Η κυβέρνηση Παπανδρέου έπεσε από τα απανωτά κύματα εργατικών - λαϊκών αγώνων, με τελευταίο τις μεγαλειώδεις απεργίες και διαδηλώσεις στις 18-19 Οκτώβρη και την οργισμένη 28η Οκτώβρη. Δύο χρόνια τώρα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και οι σύμμαχοί της δεν κατάφεραν, παρά τον εκβιασμό της χρεοκοπίας, την ιδεολογική τρομοκρατία των καναλιών, τη βία των ΜΑΤ και των χημικών, να λυγίσουν τους εργαζόμενους και το λαό. Η ανάπτυξη των αγώνων και το βάθεμα της καπιταλιστικής κρίσης, που χτυπάει πια την καρδιά της ευρωζώνης, δημιούργησαν μια τέτοια ανοιχτή πολιτική κρίση, που για να την αντιμετωπίσουν τα κόμματα του κεφαλαίου, η ΕΕ και το ΔΝΤ, προχώρησαν πραξικοπηματικά στην «κυβέρνηση εθνικής ενότητας» με επικεφαλής έναν τραπεζίτη της ΕΚΤ. Μια κυβέρνηση ακόμα πιο αδύναμη πολιτικά να επιβάλλει τα βάρβαρα μέτρα της.

Η ΝΕΑ "ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΑΞΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ" ΕΙΝΑΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΟΛΕΜΟΥ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΛΑΟ

ΝΟΜΙΚΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΤΟ "ΧΑΡΑΤΣΙ".

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

1. Για να μην παρεξηγιόμαστε

2. Απαντώντας σε βασικά ερωτήματα:

α. Ποια είναι η σχέση μας με τη ΔΕΗ και τι δικαιώματα έχει απέναντί μας;

β. Μπορώ να εμποδίσω τον ΔΕΗτζή που έρχεται να πάρει την ένδειξη του μετρητή ή να κόψει το ρεύμα;

γ. Τι ισχύει για το ειδικό τέλος ακινήτων;

δ. Μπορώ να πάω στη ΔΕΗ και να ζητήσω να πληρώσω μόνο την αξία του ρεύματος ή να καταβάλω κάποιο ποσό με επιφύλαξη;

ε. Ισχύει ότι αν πληρώσω το λογαριασμό μέσω τραπεζικού ΑΤΜ, μπορώ να μην καταβάλω το ποσό που αντιστοιχεί στο χαράτσι και στα υπόλοιπα τέλη;

στ. Είναι αλήθεια ότι όσο η οφειλή μου προς της ΔΕΗ είναι κάτω από 5.000 ευρώ, δεν έχω κίνδυνο ποινικής δίωξης;

3. Αναζητώντας την ελεύθερη πρόσβαση στο ρεύμα

α. Μπαλαντέζα: Η πρώτη κίνηση αλληλεγγύης

β. Η επανασύνδεση του μετρητή

γ. Η απευθείας σύνδεση στο δίκτυο

δ. Το “πείραγμα” του μετρητή

ε. Σημειώσεις για το άνοιγμα της “χελώνας”

4. Κατακλείδα

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

1. Για να μην παρεξηγιόμαστε

Στις γραμμές που ακολουθούν μην περιμένετε να βρείτε κάποιο έξυπνο τερτίπι για να ξεγελάσετε τη ΔΕΗ, ούτε κάποιο μαγικό κόλπο που θα σας απαλλάξει από την υποχρέωση πληρωμής χωρίς συνέπειες. Τέτοια πράγματα δεν υπάρχουν, παρά μόνο σε γνωστά παραμύθια ύποπτης πολιτικής προέλευσης, με πριγκιπόπουλα που αγαπάνε το λαό τους και μαγικές φασολιές που καθαρίζουν για πάρτη μας ενώ εμείς αράζουμε στον καναπέ μας.

Αντιθέτως, αυτό που θα βρείτε στο φυλλάδιο αυτό είναι κάποιες (χρήσιμες ελπίζουμε) πληροφορίες για το νομικό καθεστώς που διέπει τη σχέση μας με τη ΔΕΗ και για το πώς αντιμετωπίζεται μέχρι σήμερα από το νομικό οπλοστάσιο του κράτους το ζήτημα της “αυθαίρετης” επανασύνδεσης του ρεύματος. Πληροφορίες δηλαδή που ενδεχομένως να σας βοηθήσουν στην οργάνωση του αγώνα για την πρόσβαση στην ενέργεια στην πολυκατοικία σας ή στη γειτονιά σας. Ενός αγώνα που στις μέρες μας γίνεται όλο και πιο επιτακτικός, καθώς το απίστευτα υψηλό κόστος της ενέργειας σε συνδυασμό με τον εκβιαστικό μηχανισμό είσπραξης νέων φόρων μέσω της ΔΕΗ, απειλεί να βυθίσει χιλιάδες κατοικίες στο σκοτάδι.

Το Πολυτεχνείο πιο επίκαιρο από ποτέ!

Απρίλιος του 1967. Τα τανκς στους δρόμους. Δικτατορία. Η εξουσία περνάει στο στρατό και την αστυνομία. Βασιλεύει ο φόβος παντού. Τα πάντα απαγορεύονται. Οι πολίτες δεν έχουν πια δικαιώματα. Κάποιοι όμως αποφασίζουν να μη σκύψουν το κεφάλι. Αντιστέκονται, προσπαθούν να σπάσουν τον τρόμο με προκηρύξεις, συνθήματα στους τοίχους, ακόμα και με βόμβες. Το καθεστώς αντιδρά με φυλακίσεις, βασανιστήρια, εξορίες. Παρά τον τρόμο που κυριαρχεί, το ποτάμι δε γυρίζει πίσω.

Τη χούντα που υπήρχε τότε, τη ζούμε και σήμερα, ακόμα και αν γίνονται εκλογές και δεν υπάρχουν τανκς και στρατιωτικός νόμος. Το σύνθημα <<ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ>> του Πολυτεχνείου, είναι σήμερα πιο επίκαιρο από ποτέ!

ΨΩΜΙ: Όλο και λιγότερες είναι σήμερα οι θέσεις εργασίας, όλο και περισσότεροι οι άνθρωποι που, μην έχοντας δουλειά, δεν έχουν ούτε ένα κομμάτι ψωμί γι' αυτούς και τα παιδιά τους. Όλο και περισσότερα είναι τα κρούσματα παιδιών που λιποθυμούν από την πείνα.

...(χωρίς τίτλο)..........

Προκήρυξη του ΝΑΡ για την εξέγερση του Πολυτεχνείου

Πολιτική Εκδήλωση ΑΝΤΑΡΣΥΑ, Τετάρτη 16 Νοέμβρη, 6.30 μ.μ. ΜΑΧ, Πολυτεχνείο Προσυγκέντρωση ΝΑΡ, νΚΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, 17 Νοέμβρη, 2.00 μ.μ., Πλ. Κλαυθμώνος . ΝΟΕΜΒΡΗΣ 1973 – ΝΟΕΜΒΡΗΣ 2011 ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΜΑΣ ΚΑΛΕΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ Εργαζόμενες/οι, νέοι και νέες Οι αγώνες των εργαζομένων και της νεολαίας 2 χρόνια τώρα, με τις απεργίες, τις διαδηλώσεις και τις πλατείες, με σημαντικούς σταθμούς την 48ωρη γενική απεργία της 19-20 Οκτώβρη και την έκρηξη της λαϊκής οργής στις παρελάσεις της 28ης Οκτωβρίου, τρομοκράτησαν την κυβέρνηση, τα επιτελεία της ΕΕ και του ΔΝΤ, τα ΜΜΕ και τους μηχανισμούς για την επερχόμενη ανατροπή της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ από το λαϊκό κίνημα. Έσπευσαν να προλάβουν την λαϊκή εξέγερση κατά της τρόικας και της κυβέρνησης, αλλάζοντας διαχειριστή από τα πάνω και από τα δεξιά. Η συγκυβέρνηση του μαύρου μετώπου ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ με επικεφαλής τον εκλεκτό του πολυεθνικού κεφαλαίου τραπεζίτη Παπαδήμο, συνιστά πολιτική κλιμάκωση της επίθεσης κατά του «εχθρού λαού», με συνασπισμένο το κεφάλαιο και τις πολιτικές του δυνάμεις ενάντια στο μαζικό κίνημα. Αυτή είναι η περιβόητη κυβέρνηση «εθνικής ενότητας» και «σωτηρίας της χώρας» που υμνολογούν τα ΜΜΕ, που τόσο καιρό άλλωστε εκθείαζαν τα αντιλαϊκά μέτρα. Στόχος της είναι να εφαρμόσει όλα τα αντιλαϊκά μέτρα μαζικής εξαθλίωσης που έχουν ήδη ψηφιστεί με την «αναγκαία αποφασιστικότητα», να ψηφίσει τη νέα «δανειακή σύμβαση» και νέο ακόμα χειρότερο μνημόνιο που θα βάλει τα οικονομικά, κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα του λαού «στο γύψο» για πολλά χρόνια δένοντάς μας για τα καλά στο ζουρλομανδύα του ευρώ και της ΕΕ.

COLPO GROSSO ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΥΡΩ

ΔΑΝΕΙΑΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΚΑΙ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ:

 

 

To αγγλικό δίκαιο καίει τη “σωτηρία”

 

Του

Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου,

 

 από τον "Κόσμο του Επενδυτή"

(σ.σ. έχει σημασία η πηγή, για να δούμε ότι ακόμα και [κάποιοι] αναλυτές της άρχουσας τάξης καταννοούν το τι γίνεται και το γράφουν επωνύμως - ο Κωνσταντακόπουλος παραδέχεται, έστω και με "βαριά καρδιά" ότι χρειάζεται να κάνουμε ότι έκαναν οι Αμερικάνοι στον πόλεμο της ανεξαρτησίας ή οι Μπολσεβίκοι!)

 

***

 

Γιατί Βρυξέλλες, Βερολίνο και Παρίσι λύσσαξαν να μη γίνουν εκλογές;

Γιατί θέλουν γραπτές εγγυήσεις από τον Σαμαρά και γιατί περιορίστηκαν στις προφορικές όταν δεν τις έδωσε;

Γιατί επιμένουν τόσο πολύ στη γρήγορη ανάληψη νέων δεσμεύσεων από τη Βουλή;

Γιατί Τράπεζες και Κομισιόν υπερβαίνουν κάθε εσκαμμένο στις σχέσεις με μέλος της ΕΕ, πότε απευθύνοντας ωμά τελεσίγραφα και πότε επιβάλλοντας κυβέρνηση ή περίπου διορίζοντας Πρωθυπουργό;

Πολυτεχνείο ανατροπής της νέας χούντας

του Θάνου Ανδρίτσου

Οι μέρες μας να θυμίσουν ‘73 όχι ‘67, με μεγαλειώδεις πορείες του λαού

Χρόνια ολόκληρα υπενθυμίζουμε ότι το μήνυμα του Πολυτεχνείου είναι επίκαιρο. Όχι, δεν την πατήσαμε όπως ο ψεύτης βοσκός. Το εξεγερτικό σινιάλο του Νοέμβρη, που διασχίζει τις δεκαετίες, όφειλε να σαλπίζει όλα τα χρόνια, να σφυρηλατεί τους νέους ονειροπόλους, να τρομάζει τους κυρίαρχους. Ίσως μάλιστα αν έφεγγε συχνότερα και αν συνδεόταν περισσότερο με τις καθημερινές αναμετρήσεις μας να μη φτάναμε εδώ που φτάσαμε.

Σήμερα, που είναι αναγκαίος ένας νέος «αντιδικτατορικός» αγώνας, ενάντια στο μαύρο μπλοκ ΠΑΣΟΚ – ΝΔ – ΛΑΟΣ, την κυβέρνηση των τραπεζιτών και την υπερεθνική χούντα ΕΕ και ΔΝΤ, το Πολυτεχνείο είναι εικόνα από το μέλλον. Κάτι έχει αυτός ο λαός με την ιστορία του, δυνατό και συχνά ηρωικό. Στις 28 του Οκτώβρη οι παρελάσεις μετατράπηκαν σε λαϊκές διαδηλώσεις, επαναλαμβάνοντας το «Όχι» ενάντια στην εξαθλίωση, και έδωσαν ένα τελειωτικό χτύπημα στην κυβέρνηση Παπανδρέου. Τώρα, τη 17 Νοέμβρη, ένας νέος ξεσηκωμός οφείλει να διατρανώσει τον αέρα της ανατροπής που θα συντρίψει και την επιθετική ανασύνταξη της αστικής πολιτικής με την πραξικοπηματική κυβέρνηση του κεφαλαίου.

http://kafeneio-gr.blogspot.com/2011/11/blog-post_5331.html

ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΔΕΥΤΕΡΑ 14 ΝΟΕΜΒΡΗ 6 ΜΜ.